Równina na wyścig konny

Âme Profonde

Nastawiła uszy na sztorc ponownie na niego patrząc, z tym naturalnym u niej promiennym uśmiechem. Katem oka spojrzała na horyzont, lecz te z nie spuszczając z niego wzroku. PO zastanowiła się nad odpowiedzią dla niego. Tak w prawdzie dwie z nich znała i były oczywiste. Lecz pytanie co ja tu sprowadza ? Chyba sama nie wiedziała.- Zwiem się Âme Profonde, i jestem z stada Serce Natury.-rzekła, cichym tonem głosu, ale miłym dla uszu. Westchnęła cicho.-Co mnie tu sprowadza, tak? Nie wiem. –odrzekła.

Uranos

Koń nie odrywał wzroku od klaczy, po chwili znów dodał.
- Ja jestem Uranos madame, a zna pani kogoś z tych stron?- Zapytał ogier, odzywał się i zachowywał w stosunku do klacz bardzo ładnie i inaczej.

Âme Profonde

Uniosła prawy kącik ust, rozglądając się po otoczeniu lecz i tak zawsze na końcu wpatrywała się w jego ślepia. Âme dmuchnęła sobie w grzywkę, machnęła parę razy ogonem. Zastanawiało ją dlaczego ogier, jest dla niej taki ‘uprzejmy’? Może jest taki dla każdej? Albo chce ją wykorzystać? Nie raczej wierzyła w to że jest po prostu miły i słodki.-Znam tylko Ciebie.-rzekła do niego, słodziutko. Może czas go pochwalić? Tak to świetny pomysł. –Jesteś słodki, jak babeczka.-dodała.

Uranos

Po jej słowach uśmiechną się lekko i powiedział.
- Dziękuje madame, zasługujesz na szacunek.- Powiedział ogier kłaniając się jej nie wiadomo, dlaczego tylko on wiedział.
- Może madame coś porobi? Pogiega lub porozmawia ze mną?- Zaproponował ogier.