Duża Pustynia

Uranos

Lubisz upał? A może jednym słowem Pustynie? To idealne miejsce dla tego kto to lubi !

Emelanth

Klacz wbiegła tu swym dostojnym krokiem. Rozejrzała się uważnie po pustej okolicy i zwolniła kroku patrząc w piaszczystą dal. Prychnęła cicho.

Uranos

Nadeszła nad pustynie klacz, ujrzawszy innego konia, nie podeszła. Zabrakło jej sił, położyła się i parskneła z pragnienia....

Emelanth

Klacz widząc przybyłą warknęła pod nosem. Dopiero tu przybyła i już jej przeszkadzają...*No cóż...* pomyślała idąc dalej jakby w stronę klaczy machając przy tym ogonem na boki.

Uranos

Ujrzała jak jakaś tajemniczą postać zbliżała sie do niej, nie miała sił na nic, cały dzień nie piła i jeszcze ta pustynia... uff... miała dosyć.
Ciągle wpatrywała się w zbliżająca sie postać.

Emelanth

No i była coraz bliżej. Jej kara sylwetka rosła w oczach klaczy co wskazywało, że kieruje się prosto w jej stronę. Prychnęła cicho stając nad nią tak, że cień padał na ciało Ambrozji.

Uranos

Podniosłą łeb i zobaczyła klacz, było jej tak gorąco że się jej aż zakręciło w głowie, połozyła się i jęczała, chciała jej coś powiedzieć:
- ... h... pr...o ...- Nie maiła sił i poprostu zamknęła oczy.....

Zafrina

Szła po pustyni powolnym stępem. Byłą przyzwyczajona do trudnych warunków i nie przeszkadzał jej upał. Zachciało jej się pic więc ostrożnie kopnęła jeden z kaktusów tak, że odsłoniła znajdujący się w środku mały zbiorniczek z wodą. Ostrożnie pociągnęła kilka łyków i zaczęła iść dalej. Po chwili znikła za horyzontem.

Ambrozja

/ Tu będzie rozmowa z Uranosem /

Na pustynię wbiegła klacz i stanęła dęba. Rozejrzała się dookoła, ale nikogo nie zauważyła. Położyła się i wytarzała. Wstała i czekała na jakiegoś konia, który również tutaj przybędzie.

Uranos

Pojawił sie na pustyni kary koń, ujrzał konia, tego konia którego oczekiwał. Podszedł bliżej leniwym krokiem i powiedział:
- Witaj ! To ja Uranos, chyba wiesz po co sie spodkaliśmy...- Powiedział.

Ambrozja

Zauważyła karego konia. Tak jak myślała, Uranos. - Witaj. Pozwól, że ci przypomnę, jestem Ambrozja. Tak, oczywiście, że wiem. - Uśmiechęła się. Chciała wypaść jak najlepiej, a co ważniejsze zdać na przywódcę.

Uranos

Usmiechnął sie lekko, po czym dodając.
- Od czego by tu.. A już wiem powiedz coć o sobię.- Powiedział nie zrywając oczu z konia.

Ambrozja

Jej historia była.. Nudna? Nie lubiła jej, cóż.. Jak trzeba to trzeba. - Urodziłam się w stadzie. Po kilku latach złapali mnie ludzie.. Wpadałam w zasadzkę, a reszta stada mnie zostawiłą.. Ludzie którzy mnie, że tak powiem.. Torturowali? W końcu im uciekałam, ale nie znalazłam już mojego stada. No i teraz przybłąkałam się tutaj, aby mieć swoje stado. - I zakończyła swoją opowieść. nie lubiła jej wspominać. Machnęła ogonem chcąc zapomnieć o wymówionych przed chwilą słowach.

Uranos

Zrobiło mu sie przykro jednym słowem, ale trzeba bo musi wiedzieć...
- Przykro mi naprawdę... No cóż.. a swój charakter?- Powiedział musi jakoś przetrwać...

Ambrozja

Wszystkim było przykro. Czasami wydaje jej się, że to tylko puste słowa, ale nie powiedziała tego na głos. - Powiadasz mój charakter... Tak? No więc jestem miła, wesoła no i oczywiście pomocna. - Stwierdziła, że tyle wystarczy i zamikła.